Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego
(Degeneracja biodra)
Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego występuje u blisko 11% osób po 35. roku życia. Problem ten dotyczy jednak przede wszystkim osób w wieku 50+.
Zmiany zwyrodnieniowe charakteryzują się destrukcją chrząstki stawowej oraz podchrzęstnej warstwy kości. Przeciążenie struktur stawu biodrowego powoduje ścieranie się chrząstki stawowej co prowadzi do przewlekłego procesu zapalnego oraz powstawania osteofitów (wyrośli kostnych).
Wiąże się to z bólem, ograniczeniem ruchomości, przykurczami mięśniowymi i obniżoną jakością życia.
Początkowo objawy bólowe nasilają się podczas ruchu (np. dłuższe chodzenie, w szczególności po schodach), natomiast w spoczynku ustępują. Ból wywołuje odruchowe oszczędzanie chorej kończyny, a to prowadzi do zaników mięśni w obrębie uda i pośladka.
Wstępna faza choroby może objawić się również bólem kolana, co wynika z podrażnienia zakończeń nerwu zasłonowego znajdującego się w torebce stawu biodrowego.
Uważamy, że przyczyną zmian degeneracyjnych stawu biodrowego jest niepoprawna praca mięśni. Mięśnie pracujące według błędnych wzorców ruchowych nie absorbują odpowiednio obciążeń i z tego powodu zbyt duże siły przenoszą się na struktury stawu prowadząc do degeneracji.
Należy zwrócić uwagę, że istotne są wzorce ruchowe a nie siła mięśni. Gdyby silne mięśnie chroniły przed zmianami degeneracyjnymi to problemy te nie dotykałyby wyczynowych sportowców.
Staw, w którym występują zmiany degeneracyjne powodujące ból i często prowadzące do endoplastyki można porównać do intensywnie eksploatowanej szosy z wyraźnymi koleinami. Koleiny to przeciążone miejsca w stawie. Skorygowanie wzorców ruchowych mięśni powoduje zmniejszenie obciążenia zniszczonych fragmentów stawów; jakby samochody zaczęły jeździć pomiędzy koleinami.
Podczas rehabilitacji metodą Solvano używając stymulatora neurologicznego RSQ1 korygujemy wzorce ruchowe niezwykle szybko wysyłając do mięśni 500 razy na sekundę impuls przypominający naturalny sygnał wysyłany przez system nerwowy. Dla układu ruchowego jest to odpowiednik wykonania kilkuset ćwiczeń w ciągu sekundy. Sesja rehabilitacyjna trwająca zaledwie 10 minut odpowiada kilkunastu godzinom treningu.
Mięśnie pracujące według poprawnych wzorców ruchowych zmniejszają obciążenie uszkodzonej tkanki co prowadzi do redukcji bólu i ułatwieniu procesu gojenia.
Rehabilitacja metodą Solvano, będącą połączeniem neurologicznej elektrostymulacji z prostymi ćwiczeniami, powoduje znaczące przyspieszenie krążenia krwi. Dzięki temu usuwamy mediatory zapalenia będące przyczyną dolegliwości bólowych oraz dostarczamy do stawu substancje odżywcze. Jednocześnie przyspieszamy syntezę białka (4–5 krotnie) co umożliwia szybszą regenerację uszkodzonych powierzchni stawowych.
Już po pierwszej sesji spodziewamy się wyraźnych efektów (mniejszy ból, większy zakres ruchu).
Zazwyczaj po 10 sesjach terapeutycznych uzyskujemy pełną sprawność funkcjonalną z dyskomfortem na poziomie 0–2 w 10-stopniowej skali.
Uzyskana sprawność często jest tak zadowalająca, że pacjenci rezygnują z endoplastyki biodra lub ją odraczają. Przesunięcie operacji w czasie pozwala wykorzystać ciągły postęp w metodach chirurgicznych i technologiach wykonania endoprotez.
Dla znacznej części pacjentów czas oczekiwania na refundowaną operację biodra liczony jest w latach. Trwająca 10 dni rehabilitacja metodą Solvano pozwala na przeżycie tych kilku lat oczekiwania na zupełnie innym poziomie sprawności.
Metodę Solvano można stosować w każdym stadium choroby zwyrodnieniowej.
Rehabilitacja po operacji
Operacja wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego polega na usunięciu zniszczonego stawu biodrowego i zastąpieniu go implantem. Jest to zabieg chirurgiczny stanowiący poważną ingerencję w organizm pacjenta.
Rehabilitacja RSQ1 zastosowana tuż po operacji, dzięki przyspieszeniu krążenia krwi i syntezy białka, zapobiega powstawaniu stanu zapalnego, zmniejsza ból, obrzęk i krwiak, a także przyspiesza gojenie tkanek uszkodzonych podczas zabiegu.
Należy zauważyć, że przed operacją przez długi okres czasu pacjenci poruszają się z bólem i w ograniczonym zakresie ruchowym. W efekcie zostaje zaburzona biomechanika ruchu, powstają przykurcze i dochodzi do spadku masy mięśniowej.
Dlatego też, po operacji endoplastyki konieczna jest rehabilitacja przywracająca poprawne wzorce ruchowe i prowadząca do odbudowy tkanki mięśniowej. Metodą Solvano używając stymulatora neurologicznego RSQ1 robimy to niezwykle szybko.